سیاره غول‌پیکر، ولی نادیده، در محدوده منظومه شمسی وجود دارد
تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۹۷۱۱
ایتنا - وقتی به اجرام بسیار دور مانند سیارات کوتوله فراتر از پلوتون نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که مدار آنها کمی غیرمنتظره است. آنها در مدارهای بسیار بزرگ بیضی‌شکلی حرکت می‌کنند، با هم گروهی را شکل می‌دهند و در مقایسه با بقیه منظومه شمسی در یک حالت کج و مایل قرار دارند. منظومه شمسی ما مکانی بسیار شلوغ است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از ساینس‌آلرت، اخترشناسان تا سال 1846 هر هشت سیاره اصلی این منظومه را پیدا کرده بودند. در 100 سال گذشته، اجسام دوردست کوچکتری پیدا کرده‌ایم که سیارات کوتوله می‌نامیم، که اکنون پلوتو در آن طبقه‌بندی قرار گرفته است.
کشف برخی از این سیارات کوتوله به ما دلیلی داده است که باور کنیم ممکن است چیز دیگری در حومه منظومه شمسی از نظر دور مانده باشد.
آیا سیاره نهم وجود دارد؟
دلیل خوبی وجود دارد که اخترشناسان صدها ساعت را صرف تلاش برای یافتن سیاره نهم، با نام مستعار «سیاره نه» یا «سیاره ایکس» می‌کنند. و این به این دلیل است که منظومه شمسی آنگونه که آن را می‌شناسیم بدون آن واقعاً معقولانه نیست.
رفتارهای غیرمنتظره
وقتی به اجرام بسیار دور مانند سیارات کوتوله فراتر از پلوتون نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که مدار آنها کمی غیرمنتظره است. آنها در مدارهای بسیار بزرگ بیضی‌شکلی حرکت می‌کنند، با هم گروهی را شکل می‌دهند و در مقایسه با بقیه منظومه شمسی در یک حالت کج و مایل قرار دارند.
وقتی اخترشناسان از رایانه برای مدل‌سازی نیروهای گرانشی مورد نیاز برای این اجرام استفاده کرده‌اند متوجه شده‌اند که سیاره‌ای حداقل ده برابر جرم زمین برای این امر لازم بوده است.
این چیزهای فوق‌العاده هیجان‌انگیز است! اما سوال اینجاست: این سیاره کجاست؟
مشکلی که اکنون داریم این است که تأیید کنیم آیا این پیش‌بینی‌ها و مدل‌ها درست هستند یا خیر. تنها راه برای انجام این کار، یافتن سیاره نهم است، که قطعا گفتن آن آسان‌تر از انجام آن است.
جستجوی بی‌وقفه ادامه دارد
دانشمندان در سراسر جهان سال‌هاست که در جستجوی شواهد قابل مشاهده سیاره نهم هستند. بر اساس مدل‌های کامپیوتری، تصور می‌شود که سیاره نهم حداقل 20 برابر دورتر از نپتون از خورشید است. دانشمندان سعی می‌کنند با جستجوی انعکاس نور خورشید آن را شناسایی کنند - درست مانند نحوه تابش ماه از نور بازتابیده شده از خورشید در شب.
با این حال، از آنجایی که سیاره نهم بسیار دور از خورشید قرار دارد، ما انتظار داریم که حتی برای بهترین تلسکوپ‌های روی زمین نیز بسیار کم نور و یافتن آن دشوار باشد. همچنین، ما نمی‌توانیم در هر مقطعی از سال به دنبال آن باشیم.
فقط در بازه‌های زمانی کوچکی از شب‌ها که در آن شرایط باید مناسب باشند چنین امکانی وجود دارد. به طور خاص، ما باید منتظر یک شب بدون ماه باشیم، و مکانی که ما از آن رصد می‌کنیم، رو به سمت درستی از آسمان باشد.
اما هنوز امید خود را از دست ندهید. در دهه آینده تلسکوپ‌های جدیدی ساخته خواهد شد و بررسی‌های جدیدی در آسمان آغاز خواهد شد. آنها ممکن است برای ما این امکان را فراهم بیاورند که وجود سیاره نه را اثبات یا رد کنیم.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: سیاره منظومه شمسی فضا سیارات کوتوله منظومه شمسی سیاره نهم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۹۷۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ستاره‌شناسان قوی‌ترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند
تیمی از پژوهشگران می‌گویند پس از مطالعه‌ی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر می‌کنند، قوی‌ترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کرده‌اند.
وقتی نوبت به کشف سیاره‌ها می‌رسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستاره‌های دیگر در واقع کمی ساده‌تر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. به‌منظور پیدا کردن سیاره‌های جدید، اخترشناسان می‌توانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیاره‌ها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپ‌ها مشاهده کنند.
ستاره‌شناسان همچنین با بررسی لرزش‌های ستاره که ناشی از سیاره‌هایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیاره‌ها پی می‌برند. ازطریق این روش‌ها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کرده‌ایم، درحالی‌که تعداد سیاره‌ها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.
کشف سیاره‌های واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیاره‌های زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.
اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستاره‌شناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبت‌به ستاره‌های دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیش‌بینی‌شده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده می‌تواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر می‌گذارد، توضیح داده شود و پیش‌بینی کرد سیاره کجا می‌تواند باشد.
اما کشف سیاره‌ها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستاره‌شناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان می‌داد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفته‌اند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شده‌اند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحت‌تاثیر جرمی بزرگ‌تر در آن‌سوی مدار نپتون در گردش باشند.
پژوهشگران در مقاله‌ای جدید، با بررسی اجرام دارای دوره‌ی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور می‌کنند، دریافتند که نزدیک‌ترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیه‌سازی‌هایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح می‌دهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آن‌سوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیه‌سازی‌هایی توضیح می‌دهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیر‌های دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستاره‌های درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.
گرچه یافته‌های مطالعه جدید جالب است، این تجزیه‌و‌تحلیل مکان پیدا کردن چنین سیاره‌ای را مشخص نمی‌کند. البته ممکن است به‌زودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعی‌تری درباره سیاره نهم به دست آوریم.
یافته‌های پژوهشگران در پایگاه مقاله‌های پیش‌انتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجله‌ی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.
منبع: زومیت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
جاده کندوان یک طرفه شد